პროგრამის კურსდამთავრებული:

• აღწერს სამართლის არსს, ძირითადი პრინციპებს და სამართლებრივი სისტემის ფორმირებისათვის მათ მნიშვნელობას; ძირითადი სამართლებრივი სისტემების მახასიათებლებს და მათ განმასხვავებელ ძირითად ნიშნებს;
• აღწერს პროგრამის კურიკულუმით გათვალისწინებული დარგობრივი სასწავლო კურსების ძირითადი თეორიებს, წესებს, პრინციპებსა და რეგულირების თავისებურებებს, მათ შორის:
• - ნორმის განმარტების მეთოდებს;
  - სახელმწიფო მოწყობისა და ადგილობრივი თვითმმართველობის პრინციპებს და ეროვნული მოდელის კონსტიტუციურ-სამართლებრივ საფუძვლებს;
  - ადამიანის ძირითად უფლებებს და თავისუფლებებს, მათ კონცეპტუალურ და ღირებულებით საკითხებს, შეზღუდვის პრინციპებსა და დაცვის ეროვნული მექანიზმების თავისებურებებს;
  - საერთაშორისო სამართლის სისტემას, ძირითად პრინციპებს, ინსტიტუტებს, საერთაშორისოსამართლებრივი პასუხისმგებლობების მექანიზმებს, საერთაშორისო და ეროვნული სამართლის თანაფარდობას;
  - კერძო სამართლის უზოგადესი ცნებებს, პრინციპებსა და სისტემას, მათ შორის: სამოქალაქო სამართლის ზოგადი ნაწილის, სანივთო, ვალდებულებითი, სახელშეკრულებო, კანონისმიერი ვალდებულებითი, საოჯახო და მემკვიდრეობითი, საკორპორაციო და შრომითი ურთიერთობების რეგულირების საკითხებს;
  - ადმინისტრაციული სამართლის არსს და პრინციპებს, ადმინისტრაციული ორგანოს საქმიანობის ფორმებს;
  - სისხლის სამართლის პრინციპებს, დანაშაულის არსს, სახეებს და სისხლისსამართლებრივი პასუხისმგებლობის თავისებურებებს, მათ შორის დანაშაულის აგებულებას, სასჯელსა და მის სახეებს;
  - სამოქალაქო სამართალწარმოების თავისებურებებს;
  - ადმინისტრაციული სამართალწარმოების თავისებურებებს; - სისხლის სამართალწარმოების თავისებურებებს;
  - საკონსტიტუციო სამართალწარმოების თავისებურებებს;
  - ქართული სამართლის ისტორიული წყაროებს;
  - პროფესიული ეთიკის ნორმებს.
• განსაზღვრავს სამართლებრივი დავის წარმოშობის მიზეზებს, ძირითად მახასიათებლებსა და მათი სამართლებრივი საშუალებებით გადაწყვეტის გზებს.

პროგრამის კურსდამთავრებული:

• ამოიცნობს რთულ და გაუთვალისწინებელ სამართლებრივ პრობლემებს, სტანდარტული ან/და ზოგიერთი უახლესი მეთოდების გამოყენებით შეიმუშავებს მათი გადაწყვეტის გზებს და არჩეულ პოზიციას წარმოადგენს არგუმენტირებულად;
• აანალიზებს სამართლებრივი მნიშვნელობის მქონე ინფორმაციას, მათ შორის, სამართლებრივ ნორმებს და წყაროებს; ერთმანეთისგან მიჯნავს ეროვნული სამართლის სისტემის ძირითადი ინსტიტუტებს;
• ერთმანეთისგან მიჯნავს საჯარო და კერძო სამართლის დარგებს, განსაზღვრავს სამართლებრივი ურთიერთობის დარგისთვის კუთვნილებას;
• ადგენს, ცვლის, ინტერპრეტაციას უკეთებს სამართლებრივ დოკუმენტაციას, მათ შორის, სამოქალაქო და ადმინისტრაციულ ხელშეკრულებებს, სამართალშეფარდებით აქტებს, საპროცესო დოკუმენტებს, ინდივიდუალურ და ნორმატიულ ადმინისტრაციულ აქტებს;
• წინასწარ განსაზღვრული მითითებების შესაბამისად, შეიმუშავებს კვლევით ან პრაქტიკული ხასიათის პროექტს;
• წინასწარ განსაზღვრული მითითებების შესაბამისად, გასწევს სამართლებრივ კონსულტაციებს;
• დავის გადაწყვეტის კანონიერი საშუალებებისა და ეთიკის ნორმების გათვალისწინებით, შეიმუშავებს დავის გადაწყვეტის სტრატეგიასა და ტაქტიკას;
• მშობლიურ და ინგლისურ ენაზე მსჯელობს საკუთარი იდეების, არსებული სამართლებრივი პრობლემებისა და მათი გადაჭრის გზების შესახებ სპეციალისტებთან და არასპეციალისტებთან ზეპირი და წერითი ფორმით, შესაბამისი საინფორმაციო და საკომუნიკაციო ტექნოლოგიების გამოყენებით;
• სათანადოდ იყენებს იურიდიული ტერმინოლოგიას;
• მოიძიებს და გამოარჩევს საჭირო ინფორმაციას, მათ შორის, ეროვნული და საერთაშორისო სამართლის წყაროებს, საკანონმდებლო ცვლილებებს, სასამართლო პრაქტიკას, სამეცნიერო სიახლეებს, ელექტრონული საბიბლიოთეკო სისტემებისა და სხვა მონაცემთა ბაზების, ძირითადი სამართლებრივი საინფორმაციო სისტემების მეშვეობით.

პროგრამის კურსდამთავრებული:

• ცნობს პროფესიულ საქმიანობაში ეთიკური და პროფესიული სტანდარტების დაცვის მნიშვნელობას, რის საფუძველზეც კურსდამთავრებული შეძლებს აღნიშნული სტანდარტების საკუთარ საქმიანობაში დაცვას;
• ცნობს სამართლებრივი და დემოკრატიული სახელმწიფოს ფორმირებისათვის აუცილებელი პრინციპებს, ადამიანის ძირითადი უფლებებსა და თავისუფლებებს და მათი რეალიზების მნიშვნელობას;
• განსაზღვრავს ძირითადი სამართლებრივი პრინციპების ღირებულებით მნიშვნელობას;
• წარმართავს საკუთარი და სხვების განვითარებაზე ორიენტირებულ საქმიანობას, ინდივიდუალური და გუნდური მუშაობის ძირითადი პრინციპების დაცვით;
• ავლენს საკუთარი ცოდნის მუდმივად განახლების უნარს, „მთელი ცხოვრების განმავლობაში სწავლის“ პრინციპის დაცვით.